Hava Yastığı Nasıl Çalışır?

Hava Yastıkları, bir araç bir çarpışma algıladığında devreye giren pasif kısıtlamalardır. Hava yastığı sensörleri, bir kaza durumunda tehlikeye atılması muhtemel konumlara yerleştirilir ve ivmeölçerlerden, tekerlek hızı sensörlerinden ve diğer kaynaklardan gelen veriler hava yastığı kontrol ünitesini besler. Belirli koşullar algılanırsa, kontrol ünitesi hava yastıklarını etkinleştirir. Her hava yastığı söndürülür ve ön göğüste, direksiyonda, koltukta veya başka bir yerde bulunan bir bölmeye yerleştirilir. İtici gazları ateşleyen kimyasal iticiler ve başlatıcı cihazlar içerirler. Bir kontrol ünitesi önceden belirlenmiş koşulları tespit ettiğinde, bir veya daha fazla başlatıcı cihazı etkinleştirmek için bir sinyal gönderir. Ardından, hava yastıklarını nitrojen gazıyla hızla dolduran kimyasal itici gazlar ateşlenir. İşlem çok hızlı gerçekleşir ve hava yastığı yaklaşık 30 saniyede tamamen şişer. Bir hava yastığı açıldıktan sonra değiştirilmelidir.

Hava Yastıklarını Kapatma

Hava yastıkları, durduk yere açılmayacak şekilde tasarlanmıştır, ancak onları kapatmak sürüş esnasında mümkündür. Sürücü tarafı hava yastıklarının devreden çıkarılması prosedürü tipik olarak daha karmaşıktır. Sürücü tarafı hava yastığınızın size zarar verebileceğinden endişeleniyorsanız, en iyi hareketiniz eğitimli bir profesyonelin mekanizmayı devre dışı bırakmasını sağlamaktır.

Hava Yastığı Teknolojisi Nasıl Evrimleşti?

İlk hava yastığı tasarımının patenti 1951'de alındı, ancak otomotiv endüstrisi bu teknolojiyi benimsemekte yavaş kaldı. Hava yastıkları 1990’a kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde standart biçimde ortaya çıkmadı ve teknoloji, ondan yıllar sonrasına kadar yaygın bir şekilde benimsenmedi. 1989'daki pasif kısıtlama yasası, tüm arabalarda ya bir sürücü yan hava yastığı ya da otomatik emniyet kemeri gerektirdi ve 1996 ve 1998'deki ek yasalar, görevi hafif kamyonları ve çift ön hava yastıklarını kapsayacak şekilde genişletti. Hava yastığı teknolojisi hala 1985'te olduğu gibi aynı temel ilkeler üzerinde çalışıyor, ancak tasarımlar daha rafine hale geldi.  Bir sensör etkinleştirildiyse, patlayıcı şarj tetiklendi ve hava yastığı şişti. Modern hava yastıkları daha karmaşıktır ve birçoğu sürücünün ve yolcunun konumunu, ağırlığını ve diğer özelliklerini hesaba katmak için otomatik olarak kalibre edilir. Modern akıllı hava yastıkları , koşullar uygunsa daha az kuvvetle şişebildiğinden veya hiç şişmediğinden, genellikle birinci nesil modellerden daha güvenlidir. Daha yeni sistemler ayrıca, diğer durumlarda yaralanmaları önlemeye yardımcı olabilecek daha fazla hava yastığı ve farklı tipte hava yastığı içerir. 

Hava Yastığı Şişirme

Bir hava yastığının öncelikli amacı yolcunun ileri hareketini bir saniyeden de kısa sürede mümkün olduğunca eşit bir şekilde yavaşlatmaktır. 
Bir hava yastığının bu başarıya ulaşmasına yardımcı olan üç parçası vardır:
. Çantanın içeriği direksiyon simidine veya gösterge panosuna veya daha yakın zamanda koltuğa veya kapıya katlanan ince, naylon bir kumaştan yapılmıştır.
. Sensörler ivmeölçerden bilgi alır.
. Hava yastığının şişirme sistemi sodyum azid (NaN3) ile potasyum nitrat (KNO3) reaksiyona sokar. Sıcak nitrojen patlamalarından sonra hava yastığı şişer.
Hava yastıklarını bu şekilde şişirip yolculuğunuza güvenle tekrar devam edebilirsiniz.

Hava Yastığı Güvenliği Endişeleri

Emniyet kemerleri hala tamamen gerekliydi çünkü hava yastıkları sadece 6 km/s'den daha yüksek bir hızda meydana gelen önden çarpışmalarda çalışıyordu. Yandan çarpmalarda ve çarpışmalarda (yanlara monte hava yastıkları artık daha yaygın hale gelse de), arkadan çarpmalarda ve ikincil darbelerde yalnızca emniyet kemerleri yardımcı olabilir. Teknoloji ilerlese bile, hava yastıkları yalnızca kucak/omuz emniyet kemeri ile kullanıldığında etkilidir. Bir hava yastığının gücünün ona çok yakın olanlara zarar verebileceğini öğrenmesi uzun sürmedi. Araştırmacılar, sürücü hava yastıkları için risk bölgesinin, şişirmenin ilk 2 ila 3 inç (5 ila 8 cm) olduğunu belirlediler. Bu nedenle, kendinizi sürücü hava yastığınızdan 10 inç uzağa yerleştirmek güvenliğinizi temin eder. Direksiyon simidinden ana merkeze göğüs kemiğinize kadar olan bu mesafeyi ölçün.

Sürüş Konumunuzu Nasıl Ayarlarsınız.

 
Şu anda 10 inçten daha az bir mesafede oturuyorsanız, sürüş konumunuzu aşağıdaki şekillerde ayarlayabilirsiniz:. Pedallara rahatça ulaşırken koltuğunuzu mümkün olduğunca arkaya doğru hareket ettirin

Koltuğunuzun arkasını hafifçe yatırın. Araba tasarımları farklılık gösterse de, çoğu sürücü, sürücü koltuğu tamamen öndeyken bile koltuğun arkasını hafifçe yatırarak 10 inçlik mesafeye ulaşabilir. Koltuğu arkaya yatırmak yolu görmeyi zorlaştırıyorsa, aynı etkiyi elde etmek için arabanızın koltuk yükseltme sistemini (tüm arabalarda yoktur!) veya sağlam, kaymayan bir minderi kullanarak kendinizi yükseltebilirsiniz.
. Direksiyon simidinizi aşağı doğru eğerek hava yastığını başınız ve boynunuz yerine göğsünüze doğru çevirin (bu sadece direksiyonunuz ayarlanabilir ise çalışır).
Sürüş konumunuzu anlattığımız şekilde ayarlayabilirsiniz.